Nerdeee o eski Peugeot değirmenler...

Hangi yıl doğduğunu bulmam mümkün değil. Peugeot fabrikalarının motorlu araçlara geçmeden önce yaptığı ilk iş bu. Mutfağımın en güzel aparatlarından biri de o. O bir Peugeot biber değirmeni. Görevini halâ lâyıkıyla yapan müthiş bir parça. Neden mi yazıyorum bunları? Evde olanlar, bu mutfak kullanımlı sevgili değirmenim hariç diğerleri, bibere aşkım yüzünden hep yetersiz kalır da ondan. Sofraya geldiğinde öyle çeksin, böyle çeksin, parçaların en irisi bunda mı olur, yoksa şunda mı diye diye eve biber değimenleri alır, genelde memnun kalmaz, onlarla ne yapacağımı şaşırır, ona buna verir; daha ne diyeyim, uğraşır dururum yani karabiber değirmeni meselesiyle. Yine yakın bir tarihte malum ithalatçısının şanlı şöhretli zincir mağazalarının birinden aldığım, bu sefer tuz değirmeni ile ikiz Peugeot değirmenler bardağımdaki son damlayı taşırdılar. Yaklaşık on dakika falan uğraşla beyaz tabak üzerinde bir miktar biber zerreciği oluştu mesela. Hele tuz için olanı, üstüne üstlük iç mekanizmasından paslanıp içindeki tuzu tupturuncu da yapmasın mı? Derken bir araştırma yaptım, tuz değirmenlerinin içinde metal değil, porselen aksam kullanılmalıymış. Vay ki ne vay! Yüzyılın değirmencisi Peugeot bunu nasıl bilmez? Faturasını bulamadığım için günlerce ve kıran kırana bir mücadele ile geri verildi bu işlevsiz ve sağlıksız değirmenler. Oysa, "Faturaya ne gerek efendim, ithalatçısı ve satıcısı biz olduğumuza göre...," demelerini beklerdim. Öyle ya, biri biberi çekemez, diğeri de çekemediği tuzu üstelik pas içinde bırakır.

Şimdi fotoğraftaki değirmenin arkasına bakın. Sevgili Ergun Baskan'ın yemek kitabı duruyor orada. Kalbe Giden Yol. Kitap artık piyasada bulunmuyormuş ama www.yemeklerimiz.com Ergun'un mutfağı açık.

Yaptınız tabii birkaç tarif. Yerken afiyet olsun...