Şikayet

Pansuman / uzun uzun


Her normal vatandaş gibi sabah evinden çıkan bir İstanbullu, kapısı önünde duran poşetli poşetsiz çöp yığınlarını aştıktan sonra...,

sokağında hiç bitip kapanmayan kazıları, çamuru taşı tozu toprağı tümsekleri geçtikten sonra...,

İstanbul’u kapsama alanında, Marmaray Projesi ve her halükarda her yeri altüst eden kırk adet alt ve üst geçit inşaatıyla debelendikten sonra...,

döşendikçe sökülesi mübarek kaldırım taşlarını, döküldükçe çöken asfaltları aştıktan sonra...,

evinde muhtemel akmayan sularıyla alamadığı duşları sokaklarda araçlardan püsküren zifoslarla aldıktan sonra...,

ay ayyy ayyyyy, gözlere şenlik patladı ki, bulvardı meydandı dinlemedi, caddelere sokaklara taştı laleler.

Kaç yeni teleler soğan soğan ağladılar dikildikleri pisliklerin içinde.

Aynı kaç yeni teleler bin pişman dikildiklerine de, patlayıp sivrildiklerine de bu pisliklerin analarını ağlattığı yerlerde.

--------------

Otoyollar boyunca kenarlarda boşaltılmış küllüklerden oluşan izmarit yığınları, araçlardan atılan ambalaj malzemeleri ve meyve kabukları...,

geçirilmiş kazalardan artan sürrealist demir yığınları...,

hiçbir zaman kaldırılmayan, doğanın yokediş gücüne terkedilen ölü hayvan bedenleri...,

ve yine otoyollar boyunca, çiçek işçileri yayılmacı çiçekleri mevzilediler bayırlara; git git bitmiyor, alı moru sarısı.

--------------

Şimdi Belediye’nin zillerini çalalım.

Zııırrrrrrn, zıırrrnnnnn.

Neler oluyor, heeeey?

Önce bir kıçınızı yıkayıp temizleyin, sonra don giyin demezler mi adama?

--------------


Oysa, “erişti nev-bahar eyyamı,” İstanbul’a.

Bir nihavendi bile bize çok gördüler.