Enginar, ipiydi sapıydı derken...

Mevsimin cilvesidir enginar, enginarcılar cilvelidir, yemesinde cilve barındırır. Kamyonetler, çekçek mi itit mi neyse işte o arabalar, küfeler dolusudur enginarlar yollarda. Tarlasında, pazarında, çarşısında enginar vardır bu zamanın... Yani zaman enginar zamanıdır.

Cilvesi soyunmasındadır enginarcının kaba saba ellerinde, bıçağa tav olup atmasındadır üstünü başını, cuppa limonlu suya vermesindedir kendini üryan; ki yoksa utancından mosmor olacak, kararacaktır. Enginarcı doyamaz soymaya, doyamaz ellerini döndüre döndüre enginarların bedeninde, okşamaya yolmaya...

Enginarcı sektirmem. Biraz seyre dururum bu cilveleşmeyi. Tanıdıktır zaten enginarcılar, tutuştururlar elime hemen tuz limonla ovulmuş bir tane. Dondurma külahından daha makbule geçer bana, ısıra kemire devam yoluma...

Haftada en az bir kere zeytinyağlı bir çeşidi pişer evimde. Bazı İtalyan usulü alışkanlıklarımdan pirinçlisi olur, siz bilmezsiniz belki ama all'acciuge yani ançuezli olur. Bir de klasiğim var tabii, her seferinde her nasılsa yaklaşık bir tarif tutturabildiğim. Saplar körpeyken tencereye dikine yerleştirip ıvır kıvırını etrafına koyar, kartlaşınca da çanağı sırtüstü yatırıp içini doldurarak yaparım.

Şu körpe sap mevsimi benim için çok önemli. Fena halde bir sap, kök filan merakım var. Sanırım, nur içinde yatsın Teyzem Jülide'yi anmam gerekiyor bu noktada. O saplardan ve köklerden öyle lezzetler çıkarırdı ki. Öyle de gururlanırdı ki, tek sebzeden becerip de üç dört çeşit yarattığı için. Marifetliydi canım benim, çoook.


Ben de enginar sapı pestosu yapmayı anlatsam size, ne dersiniz? Enginarlarını dün pişirmiştim, patates ve havuç renklendirmesiyle. Taze soğan, henüz dişlenmiş taze Taşköprü sarmısağı, limon suyu, sızma, deniz tuzu ve azıcık şeker yeterli bu yemek için. Enfes oldu.

Kendi saplarıma ilave başka saplar da aldımdı enginarcıdan. En büyük bıııızzzzz kabıma iki limon suyu, tazecik sarmısak dişleri ve deniz tuzu koydum önce. Başladım sapları ayıklamaya. Bıçakla bir baştan sona doğru kanırtarak kolayca oluyor bu iş. Sonra yine bıçakla havuç temizler gibi yaparak, eğer kalmışsa kılçıkımsılardan kurtuluyoruz. Bir iki sapta bir bızzzztımızı çalıştıralım ki limonla iyice karışsın, kararmasın saplar.

Dereotu bol bol, sızma istediğiniz kadar ve de parmesan ne kadar çok o kadar iyi... Doyumsuz lezzetinin yanı sıra pestoyu toparlamak için de parmesan fazlaca gerekiyor. Limon ekşisini yumuşatmaya azıcık şeker de gerek, şimdi tekrar bızzzztlayın. Bitti. Acayip. Accayip. Yani bu sabah keşfettim, ben keşfettim diye söylemiyorum. Accayiiiip.


Cilvelidir yemesi de demiştik.

Ben yaparsam tabii.

Akşama ızgara çipuraya cilvelenecekmiş üstelik.

Çipura çipura olalı böyle keyifle yenmemiştir.


Arkası var, 20:22 ...



Derkeeen akşam oldu. Ayıptır söylemesi diyerek iki fotoğraf daha koyalım dedik. Annoya'm yarısına yakın balığını bana yedirdi. Pesto yedirmedi, rakı içirmedi.



Çipura da çipuraymış. Tuzlandı ve sızmalandı sadece, teflonda iki döndürüldü ortalama ateşte. Dipdiri enfes oldu ızgarası. Yanakları pembeydi. Balıkçımın da günahı benim boynuma, havuz beslemesi değil, denizdendi denizden.