Yer misin, yemez misin?

Hadi yine bugün de laytız. Bayram zaten, 1 Mayıs. İstanbul sokakları laytladı, hayalet şehre döndü. Sokağa çıkanları sorarsanız eğer, bir daha biber yemeye tövbe ettiler, bir süre su da içemeyecekler sanki. Yolda yürüyene ver biberi ver suyu, cop katığı cabası; yer misin yemez misin orantısız gücü? Olmadı tabii. Olmayan olaylara olmuş gibi önlem alınca olduramadı / kabullendiremedi / tarif edemedi devlet büyüklerimiz kolluk güçlerimize kullandırdığı şiddeti.

Tadı damağımda kalan 1 Mayıs günlerini, çocukluğumu yürüttüm gözlerimin önünden. İşçi olanın da olmayanın da içtenlikle, sevecenlikle kutladığı; vapurlara doluşulup Adalar’a gidilen, Yıldız Parkı’ydı, Çamlıca Tepesi’ydi, Yakacık’tı yayılıp piknikler yapılan. Her yerde dolu dolu, her yerde bol bol kutlanılan 1 Mayıs’larımı yürüttüm. Hepimizin bayramıydı. Emek kutlanırdı, bahar kutlanırdı, insanlık kutlanırdı...

Biz evde kutluyoruz bugün, Cancan ve ben... Gözümüz yaşlı, keyfimiz kısıtlı. Olmayan düşmana karşı cansiperane savaşan polisimizi, savaş giysilerini kuşanıp yeldeğirmenleriyle savaşan Don Kişot öyküsünü anlatarak açıklayabildim ancak kendime.

Saygılar Cervantes, malzeme bol ama sen artık yoksun..., dedik ve layt mutfağımızın yer misin yemez misin bölümüne geçtik hemen.

Valla ben çok güzel yiyorum. Zaten layt gibiydi benim mutfağım, biraz kalori azaltıp azıcık da miktar düşürünce sanki zayıflanacak gibi duruyor. Akşamın rakısını şarabını kimselere elleştirmeden tabii.

Ayşekadın fasulye, havuç, nane, dereotu, maydanoz, sarmısak ve siyah zeytin azıcık sızmada on dakika sıkıca kapalı, üç beş dakika da karıştırarak çevriliyor. Diyelim ki 25 tane fasulyemiz var, otlar neredeyse demet demet, sarmısağımız yine baş baş kullanılıyor. Havuç lif lif kesen alete emanet, jülyenciye! Biber çekin tabii yine taze taze, kara kara.

Aycan ve Nurci'nin Lucy'leri kuzeni Cancan'a hediye göndermiş. Cancan'ın sofrasını bu balıklı servis üzerinde hazırlasakmış artık. "Peki ama önce ben bir deneyeyim," dedim Cancan'a. Rüşvet olarak da dün akşama balık söz verdimdi. Yemedi kerata istavriti. Lop lop balık istermiş, cimriymişim, sözümü yerine getirmemişim gibi baktı bana.

Pek de güzeldi layt istavritim oysa. Mısır unu ile beyaz unu karıştırdım. İçine hepsi kendi yetiştirmem olmak üzere ince ince kıyılmış taze kekik, ıtır yaprakları ve nane karıştırdım. Unu iyice mıncık mıncık sıktım içindeki yeşilliklerin özünü çıkara çıkara. Fırın tepsisine yağlı kağıt yayıp, üzerine de azıcık sızma gezdirdim. Mıncıklanmış yeşillikli una bulanmış balıklarımı dizdim ve azıcık sızmayı da püskürterek dolaştırdım üzerlerinde. Kızardılar ki... Demiyorum bir şey artık, ne diyeyim?

Tuz ekip biber çekmeyi unutmadınız değil mi?

Ya rakıyı şişeden bardağa geçirmeyi?

Üstünde aynı amerikan servisteki balıklardan oynaşan bir de portmama alınmış benim oğluma. İstavriti yemeyip bana küsen, yatağına kıvrılıp mağduru oynayan Cancan'ımın yanına koydum hediyesini.

Sevindin mi oğlum?

Layt mutfağımızda başrol kapan kabaktan da haberler var. İki rende kabak, bir yumurta, bir demet dereotu, ufalanmış bol beyaz peynir ki o da layt, siyah zeytin, az sızma, tuz, taze çekilmiş karabiber karışıyor. Üzerine galeta unu ve pizza seasoning serpilerek fırına veriliyor.

Pek lezzetli oluyor, afiyet oluyor, mide rahat oluyor.

Güller ve yemekler sizin içindi.

Kutlu olsun 1 Mayıs.