Durma don

Kedili Mutfaklar yine arızalı. Resim alerjisi nüksetti. Üzerinize afiyet demiyorum, çünkü anlaşılan bu işi benden başka kıvıramayanınız yok, dolayısıyla herkes afiyettedir inşallah deyip kısa keselim. Kısası şu, resimler sıkıntısı üstüne yazıyı da blogger’dan giremiyorum; word’e yazıp kopyalıyorum. Silip gidiyor kendini bazı daha yazarken, bazı da resim eklemeye kalkınca; veya da publish’den sonra daha önce bana bastırmadığı resimleri girmeye çalışınca. Sıkıldım ama yap boz yap boz; zaman bedava mı sizin oralarda ey Google/Blogger’cılar?

Derdimizi dedik, rahatladık. Şimdi dertsiz başımızın keyiflerinden söz etme sırası. Resim fasıllarını denerim yine ara ara, girdi girdi.

Bu sabah uzunca mutfak keyfi yapıldı. Ama işler bitip de mutfaktan çıkarayak yaptığım keşif harika doğrusu. İki dilim kavun (Kırkağaç’ın üçte biri), dolu dolu üç çorba kaşığı kakao, birer silme çorba kaşığı tarçın ve koyu renk şeker el blenderi ile bızzzlandı. İçine beş adet Eti pötibör kırılarak karıştırıldı. Sooora, iri yarı bir buz kabım var, karışımı onun içine döküp attım içeri, derin dondurucuya. Tatmak için acelem varmış gibi gidip gelip yokladım, haydiii durma doooon, diye şarkılar söyledim ona. İyi bir lezzet çıktı dışarı, adı Durmadon.