Bana iki şeker atar mısınız?

Haftaya 12 Eylül diye girersen durum budur işte. Pazartesi bismillah, günde ağır stres var. Koyu bunalım var günde. Sokağa hiç çıkılmasa gibi duygular var yürekte. Sokağın üstesinden gelinemeyecek gibi bir hal var üstüne üstlük, üstte. 12 Eylül döngüsüne girilmiş çıkılamamış, ruhta küfür ezgileri çalınıyor. Sağlı sollu çifter çakmışlar darağaçlarını, ortaya bir de onyedilik genci sallamışlar. Yirmibeş yıl sonrasında yüreğe aynı bıçaklardır saplanan; kafa zaten almaz bunları, kırsalar da almaz. Nasıl da yorgun bir gün daha sabahından.

Bana iki şeker atar mısınız?

Salı sabahına radyo açılmış, 86 artı 17 zayiatla Irak işlenmiş beyine; it dalaşı. Kırdırın kendinizi birbirinize, Sünniniz de Şiiniz de pek matah halkmışsınız doğrusu... Tekyürek durmak varken bunca olanlar olmuşun ardından... Peki bana ne oluyor, neden yaş topluyor pınarlarım?

Bana iki şeker atar mısınız?

Canından ayrı bir beden gönderilmiş haftanın Çarşambasında toprağa, kansere esir alınmış bir beden cuppala toprak; can gülüyor, aramızda. Kız Tuna sen değil miydin daha dün keyiflerle coşan, engelleri aşan okul sıralarımızda? Sen değil miydin Nevra Serezli arkadaşımızla resim çektirip de torunlarına, “İşte senin o Sihirli Annem benim sınıf arkadaşım ispatlarını yapmaya kalkışan? (Bana e-posta ile ulaşan o fotoğrafı ne yazık ki buraya aktaramadım.)

Bana iki şeker atar mısınız?


(Annemin ağzının suyu akıyordu ekmeklere bakarken, ben de dayanamadım yalanıyorum. Patlıcanlarla biberlere bayıldık. Patlıcanlar minik minik ama en komik sürpriz hıyarlar oldu. Onyıllar sonra ilk kez Annoya acı hıyarla karşılaştı ve çok sevindi.)

Böylesi başlangıç haftaya, üç gün üç kabus; tükenmeye yüz tutma hallerimdeyim, ki Şemsi giriyor kapıdan. Elinde şekerlik...

Köyden gelenler olmuş da. Var ya o Amasya’nın kuşburnu marmelatı, hani bayılırım ben, işte ondan getirmiş. “Eee, bunca kollar dolu eller dolu Şemsi, dahası var marmelattan gayri dahası...?” Açıldı şekerlik, döküldü ortaya şeftalisi, fasulyesi, elması, patlıcanı, biberi, kurutulmuş sebzeleri, az ekşimiş yoğurdu, loru da ille loru. Ekmeklerden karbeyaz somunu, kapkara haşhaş katmeri, tül gibi lavaşları...

Kaç şeker attın bana Şemsi? İçime keyif kaçar gibi azar azar, haydi hayırdır inşallah...

Ah bu kızlar yok mu bu kızlar? Şirin, Fatoş ve de Özge, sanki bir olmuş da beklemişler beni, ikişer şekerden fazlasını atacaklar gibi... Robert Kolej sınırları dahilindeyim; ofiste işim var. Bahçıvan her zamanki gibi harikalar yaratmış çiçek düzenlemelerinde. Hangi odaya girsem, hangi vazoya göz atsam, zıplıyorum keyiften. Bir de bakıyorum ki, çıkarıyor kızlar vazolarında ne varsa var, yüklüyorlar kollarıma. Ah bir varsam evime ah bir... İş çıktı işte bakırlarıma, koca bakracıma mı, yoksa güğüme mi girecek bunlar? Odamın neresinde duracaklar neresinde ki, ben onları en çok gözümün içinde bulacağım?

Çok şekerliyim. Haftaya devamın devamı mükemmel... Hepinize teşekkür ederim. Şekerlerim...