Tahinli çıtır

Aklım hep insanların ağızlarını aramakta. Yoksa sabah sabah veya akşam akşam her neyse, yüzmeye gittiği havuzda selam verdiği her kadına ne demeye, "Nerelisin ne yer ne içersin?" diye sorar ki insan? O sabah, o hanımefendi zarifçe İstanbullu olduğunu belirttiğinde ne demeye üzülür ki? "İş çıkmaz," der bundan, "ne bilir ki benden fazla?"

“Öööle demeeee,” der sonra da kendi kendine, “sıkıştır bakalım.”

Günaydınlardan iki motif fazlasını ördüğümüz ahbaplığımızdan çıkan tarif bu işte. O da, bir İstanbullu ahbap sofrasına gitmişmiş. Davet ahçılı uşaklı bir villada imiş. Villalı hanım İstanbullu ama hizmetkârlar namütenahi her yöreden. Havuz ahbabım ne bilsin başına kara bulut gibi çökeceğimi, tatlısını yemiş yöresini sormamış tabii. Neyse ben yaparım, beraber yeriz. Bir bilen de vardır belki nerelerde yapılır bu çıtır tatlı, bize yazar öğreniriz.

Bir yufka deniyor ama kimbilir elde açılmış ne biçim bir yufkadır o? Bana göre hazır bir yufka demek oluyor sadece. Bizim mahallenin yufkacısı zaten bildiğim en iyi yufkacıdır. Tazeciktir yufkaları ki sanki ipek, inceciktir ki sanki şeffaf. Ondan alınır. İkiye katlanır ve yarım yuvarlak olur. “Tahin pek pek bol sürülür üzerine,” demişti hanımefendi. Ben 300 gramlık Koska kavanozunu iki yufkaya paylaştırdım. Birer bardak iri kıyılmış ceviz ve tozşeker, biraz da tarçın serpilirmiş. Ölçmedim. Ceviz ve fındığı birlikte kıydım, bolca koydum işte. Şekeri de öyle göz kararı serpiştirerek ayarladım. Tarçın da, az.


Yuvarlak uç düz uca doğru katlandı. İki kenar ortada bitiştirildi. Sonra da boyuna ikiye katladım. Yağlanmış tepsiye yerleştirdim. Üzerine yumurta sarısı sürülüyor ve de yarım muskalar halinde kesiliyor sonra. Siz isterseniz tam muska yapın, fazla büyük olmasınlar dedim ben. İlle de 160 derece olan fırında, kıtır da çıtır olana kadar bırakıyoruz sonra.

Ben üstüne susam boca ettim. Bol bol. Kızarmış susama bayılırım. Hem de ikilemiş olduk susam lezzetlerini aynı tatlının içinde.
Hani baklavaya falan para vereceğinize.