Bu sese kulak verin

Dört ayaklılarımıza yardım projemizde tam hız ileri...


İki işe kalktık.

Dört Ayaklılarımıza Yardım Projesi ve Finduk Zamanı

Dört ayaklılar konusu Erdil Bey’e havale oldu. Sağolsun derhal site kurma çalışmalarını başlattığını söyledi. Ycurl de siteleşmemize yardım teklif edince, Erdil Bey’e doğru yönlendirdim onu da. Ne yapıldı, nereye varıldı henüz bilmiyorum. Onlara ne gibi yardımlar gerekiyor onu da bilmiyorum. Lütfen ses verin...

Çok umutlu olduğum ve ne yalan söyliyeyim ki halâ var, işin Bekir Coşkun ve Hürriyet faslını şimdilik kafam askıya aldı. Belki de diyorum, biz kurulur işlerimizi yoluna koyarsak, bilezik işini üstlenirler. Veya PAKO’nun adını bize bağışlarlar. Biz de PAKO bileziklerini kendimiz imal ettirip satarız. O da olmazsa KİMSECİK yazacağım bileziklere!

Kimsecik neden Kimsecik? O daha küçücükken, hem de beni kapıda karşılamayı akıl edemeyecek kadar bebecikken ve henüz adı yokken şöyle oluyordu. Klik klak kapıyı açtım, içeri adımımı atarken sesleniyorum, “Kimseciiikler yok muuuu?” Bir iki derken, Kimsecik sözcüğünü seslendirmemin kızımın çok hoşuna gittiğini anladım. O da sanıyorum artık o eve bir kimse olarak yerleştiğinin farkına varmıştı. Evvet, o küçük bir kimseydi ve de adı Kimsecik oldu. Yaşar Kemal tarafından da onaylanmıştır, merak etmeyin. Bizde kaçak yok!

Anlamlı olur yani KİMSECİK, diyorum. Başkaca önerilerinizi bekliyorum.

İşin parasal ve hukuksal boyutları mutlaka bilenlere danışılacaktır. Blogcular arasında bizi desteklemek isteyen ve işten anlayan tanıdıklarınız var mıdır? Yoksa da dışarıdan tanıdıklarınızın fikirlerini alıp ciddi bir süzgeçten geçirerek aktarır mısınız?

Sanatçılarla konuşmalar nasıl ayarlanacak? Sevgili Pino elinde olan çalışmaları verecek mesela. Aramızda çok yetenekli arkadaşlarımız var. Blog haberleşmelerimizi genişletebilirsek onların çoğu ortaya çıkacaktır. Üstelik kendi içimizde ürettiklerimizin sahibi olmuş oluruz bir yandan. Diğer yandan da önemli isimler bizi desteklerse muhteşem olacaktır tabii.

...diye yazarken tam size e-postamdan beni heyecanlandıran şu yanıt çıktı...

Aşağıda adresi belli olan Cengiz Bey'e (bundan böyle sadece Cengiz), şu kısa notu göndermiştim...

Seni bulmak iyi oldu 8-)) Kedili Mutfaklar'a gelip dört ayaklılar projemize katkıda bulunur musun lüüüütfeeen...

Marketing PostPazarlama hakkında her şey...http://map.blogsome.com

Ve de geldi işte...

----------

Merhaba Oya.

Dört ayaklılar projenizi okudum. Evimde hayvan beslemiyorum ama çevre duyarlılığı yüksek olan bir insanım. Projenize ne yapabilirim diye düşündüğümde, bilezik v.s. şeylerin çok geçici önlemler, yani ağrı kesici olduğunu düşünüyorum.

Ses getirecek bir şey yapmanız gerekiyor. Burada da amacınızı netleştirmeniz gerekiyor. Amacınız, hayvan derneklerine para mı sağlamak? insanlarda çevre bilinci mi oluşturmak? Vicdanınızı mı rahatlatmak? Tam amacınız nedir? Bilezik satmak v.s. artık işe yaramıyor.

Tablo fikri değişik. Ama kedi sever yazarları da unutmayın derim. Kedili kitaplar. kedili resimler, kedili t-shirtler, Bunlardan kedi vergisi gibi bir şey almak imkansız.

İki seçeneğiniz var. 1- Çok büyük düşüneceksiniz. Yaptığınız şeyi tüm Türkiye duyacak.2- Küçük düşüneceksiniz : Bir miktar para kazanacak, sonra yavaş yavaş hevesiniz azalacak ve bu proje saman alevi gibi bir etki yaratacak.

Ve bence bu proje aynı zamanda toplumsal duyarlılığı artırıcı bir şey olmalı.Eğitici ve öğretici de olmalı. Bizim problemimiz aslında eğitim. İnsanlar toplumsal bilince erişirlerse zaten hayvanlara iyi davranacaklar.

O yüzden onlarda şu örnekleri bir incele, hatta blogundakilere göster.

örnek 1, örnek 2, örnek 3 , örnek 4,

En önemlisi de bu projeye bir isim gerekecek. Adını koymanız lazım. Bu sizi başından ateşleyecek unsur olacak. Mesela "Dört ayaklılar projesi" biraz itici geliyor insana. Kediler ile ilgili harika proje isimleri bulunabilir.

Bir şey anlatayım. En çok gördüğüm şey, trafikte giderken, yollarda yatan kedi ölüleri. Sen de görmüşsündür mutlaka. Aklıma hep bir sosyal sorumluluk reklam afişi geliyor . iki parçalı, altılı üstlü bir afiş. üste olan Birinci bölümde Güzel şirin bir kedi. Afişten dışarı doğru bakıyor. Resmin üst kısmında "Pisi-pisi" yazıyor. Afişin altındaki resimde ise aynı kedi yol kenarında ölü yatıyor. Bu resimde ise "Pisi-pisine" yazıyor. Bu bir fikir. Ama etkileyebilir.

Pazarlamada bir söz vardır. Ne yaparsan yap, insanların beynine değil, kalplerine seslen. O zaman kazanırsın" Bilezik insanların kalbine seslenmez. Daha iyi bir fikir.

Projeye başlayacaksan, tam anlamıyla projeye katılanları belirle. İsim isim. Sonra yahoo da bir grup kur. Ve tüm işlemler bu grup üzerinden olsun. orada tartışın, konuşun.

Ben elimden geldiğince size yardımcı olmak isterim. Hatta pazarlama blogları olan arkadaşlarıma bunu anlatıp, onlarda da katılmak isteyen kişiler bulabilirim. Ama bir yahoo grup şart . Çünkü ilk başta herkes ateşli bir proje insanıyken bu duygu giderek sönükleşiyor ve bırakıyorlar. 100 tane evet diyen, ben varım diyen insan yerine ciddi anlamda evet diyen 10 kişi daha başarılı oluyor.

Çerçeveni, açını geniş tut. Bileziğe odaklanma. O sadece küçük bir araç. Sen projene odaklan. Şimdilik benden bu kadar. Senden iyi haberler bekliyor olacağım.

Benim de kafamda bir sosyal projeye katılmak vardı. Pazarlama bilgimi böyle projelerde kullanmayı toplumsal bir ödev ve gereklilik olarak görüyorum. Yani para kazanmadan da bu bilgiyi kullanacağım sosyal projelere her zaman açığım. Yeter ki proje sahibi projesine gerçekten inansın. Ben eğitimle ilgili bir proje düşünürken, sen gelip buldun beni. İyi yaptın. (gerçi kim olduğunu bile bilmiyorum ama kedili mutfaklar adı altında blog yazan birine güvenebileceğimi söylüyor sezgilerim)

Sevgiler.

Cengiz.

----------

Cengiz'e yanıtım:


Beni çok mutlu ettin sevgili Cengiz. Yardım talebime bu kadar kapsamlı bir yanıt beklemedim doğrusunu istersen.

Dediğin gibi küçücük, bir aspirin alayım da başımın ağrısı geçsin gibisinden başlayan ama gittikçe büyütmeye uğraştığım bir proje. Daha doğrusu etrafın da desteği ile büyüttürülen. Karşıma senin çıkman bile işin başka bir boyuta geçtiğinin göstergesi. ADI KESİNLİKLE DÖRT AYAKLILAR PROJESİ DEĞİL. O gün pek düşünmeden şöyle bir iş başlatalım mı gibisinden aklımdan geçen kelimeler onlar.

Şimdi Cengiz, eğri oturup doğru konuşmak gerekirse eğer: 60 yaşındayım. İş güç sahibiyim. Koşmacalı bir yaşantım var. Dinlenmeye zaman ayırmak da istiyorum. Bu işin altından kalkabilmem için genç ve pratik zekalı tank thinkerlara ihtiyacım var. Bir Yahoo grubu moderatörlüğü yapmak bile kolay değil, hele günümü bilgisayar başında geçirmediğim için daha da zorlaşır.

Şimdi bana müsaade edersen eğer yazını aynen bloguma aktarmak istiyorum. Zaten aradığım buydu, kısacık yorumlar değil.

Ve de madem böyle bir gönüllü işinde vardı senin de gönlün... Gel birlikte çıkalım yola... Daha da çok büyüyeceğimize inanıyorum. Ben zaten damlayan yerlerde göl oluşmasına hiç şaşırmam.

----------

Evet dostlarım, bu sese kulak verelim ve hareketlenelim lütfen. Önümüzde upuzun, yorucu ama keyifli bir yol var.