Peynirlerim cilve ister

Şaraba oturuluyor bazı. Şimdi havası da artık. Lezzetli kırmızılar açılıyor, peynirler saçılıyor çeşitlerce, şöylece sehpa üzerine. Benim met cezir zamanlarımdır sehpa üstü şarap zamanları. Kısa git gellerimdir, şişinip gevşemelerimdir mutfak sehpa arasında. Getirip bırakmam her şeyi öyle orta yere. Kraker ve ekmek çeşitlerim artar ikide birde, katıkların da çoğalır sayısı durmadan. Şarabı açtığımızda bize boş boş bakan sehpa ilerleyen zaman içinde donanır.

Servisin misafiri sıkmaması gerek malum. Zırt pırt koşuşturan, yorulmayı çağrıştıran haller olmayacak elbet yaptıklarımız. Kısacık küçücük saptamalar ve hareketlerle çözülmeli bu durum. “Bak bakalım şimdi tadacağın marifetimi beğenecek misin?” demeye kalmadan ayaklanıp, giderken elleri ve kalçaları olan müziğin ritminde sallayarak küçük eğlenceler yaratıp, dönüşte mutlu tebessümler arasına kısa nağmeler karıştırıp... Kaç kol çengi!

Peynirli icatlarımı da öyle getiriyorum ortaya, hem yüzgörümlüğü istercesine nazlanarak, hem de dozunda cilve katarak.

Kurutulmuş domates parçacıkları, pul biber, lezzet verecek kadar sarmısak, kekik ve kullanılan lor iyice tuzsuzsa azıcık da tuz ilavesiyle yaptığım domatesli lor peynirim çok lezzetli. İyice karıştırılan malzemeyi streçle istenilen şekilde sararak bekleteceksiniz. Sararken, baharat karışımı ile sıvazlayın şekil verdiğiniz peynirin üzerini.

Somonlusu da denemeye değer doğrusu. Füme somonu incecik parçalayarak peynirle karıştırın. Üzerini somon şeritleri ile süsleyerek, çemen tozu serpin.


Şaraba oturmak iki şıklıdır. Alırsın pahalı peynirleri koyarsın tabağa. Alırsın ucuz peynirleri yaparsın kendine özel marka.

İkincisi daha keyiflidir.

Yukarıda anlattığım gibi cilveler yaptırır insana.