Çilekten

Geçen yaz likörünü yapmak için kullandığım halis Arnavutköy çileği idi. Minicik bir sepet içindeydiler. Diplerine döşenmiş eğrelti otlarının üzerine ancak üç dört sıra kadar dizilmişlerdi. Gramajını bile bilmeden, sırf o muhteşem kokuyu içime çekebilmek için kapıp getirmiştim eve. Amacımdan şaşmadan, koklaya koklaya yedim bir kısmını. Bir kısmından da çilekli votka yapma hakkımı saklı tutmuştum.

Çilekli peynir için kullandığım çilek ne yazık ki plastik tadında neredeyse. Amacım sadece tek bir shot kalan geçen yılın çilekli votkasını yalnız bırakmamak. Yoksa ne alınır ne yenir bunlar. Hani neredeyse haykırıyorlar insanın yüzüne, "Hadi bizi zorla hormonladılar, ya senin zorun ne?" diye.

Taze beyaz peynir, çilek, kıyılmış taze nane ve taze çekilen karabiberi çatalla diri bir karışım elde etmek üzere hafifçe ezeceksiniz. Krakerler üzerine kaşıkla bırakıp servis yapın. Her shot için bir tane yeterli aslında.

Yok yetmez derseniz koyun çanağı ortaya, krakerleri batıra çıkara yersiniz. Bu arada, shot bardakları derin dondurucuda bekletilmiş olacak, votka şişelerimiz keza.

İsterseniz kokulu çileklere rastlayana kadar bekleyin.