Haftadan artanlar elde var iki...

İkinin biri... Kuzenimde yemek içmekler...


Viskiyse, viski ancak bu kadar olur dedik. Elli yıllık gramofonlu radyonun yanına 15 yıllık Johnny Walker Green Label ile 21 yıllık Royal Salute şişelerini dayadık. Maksadımız tadım yapmaktı. İçtik yutkunduk, yutkundukça içtik, nerde kalmıştık deyip yeniden yudumladık... Damaklarımızın pası silindi. Gırtlağımızdan midelerimize ferah bir yol açıldı sanki.

http://www.discovergreenlabel.com/index.aspx

http://www.whiskymag.com/whisky/brand/royal_salute/whisky181.html

Bu sefanın üzerine eski tatlardan oluşan bir rakı sofrası düzenine geçildi. Dolmalar çifteydi, yaprak sarma ve midye olarak. Öfff amma da yedim en sevdiğim dolma olan midyenin enfes yapılmışından.

Ahvâl kuzenim Cemal ve karısı Nuran Kayacan’ın evinde cereyan etti. Tekirdağ şerbet gibiydi. Cevizleri kıtırdayan, sosu sulu sulu olan çerkez tavuğu dimağlara durgunluk vericiydi. Haydi lakerdalar peynirler pastırmalar filan Galatasaray balık pazarından alınmıştı da off be Nuran, o ne biçim kalkan kızartmaktı öyle. Kalmadı artık senin gibi kadınlar, sofradan kalkacak da gidip mutfakta uğraşacak. Bu benim rakı sofrası kültürümdür işte. Sürekli kalkar otururum... Sürekli ıvırdı kıvırdı taşır dururum.

Mevsimin son ayva tatlısı da yendi. Karanfilli maranfilli, pek güzeldi.

Mesttim o gece.

İkinin ikisi... Ev keyiflerim...

Lapsang Souchong kokusuna yeniden kavuştu evim. Artık uzatmalı oturulan her sabah evde is kokulu / mis kokulu demli çayım var. Kırk yılı aşmış bir alışkanlık, mutluluk veriyor işte.

Ve de Café Godiva’m. Kahveliğim babam Nuri'nin Almanya'dan getirdiği bir anı. Cevizdi fındıktı bademdi falan kahvemin yanında. Olmazsa olmazlarımdan Lindt çikolata, bu sefer bademli portakallı.

Vazgeçemediklerim.

http://www.englishteastore.com/noname.html

http://www.godiva.com/catalog/product.aspx?id=1129