Türk kahvesi nasıl yapılır?

Türk kahvesi, mutfağın sahibi hakkında detaylı bilgi verir bana. Anlatıverir lâhzada, mutfak sahibi gerçekten mutfağının sahibi midir?

"Bu ne ciddiyet böyle?" demeyin, ciddi ilgi ve bilgi gerektiren iştir Türk kahvesi.

Plân birde, cezveye soğuk ve taze ve de iyi su koyulur. Gerekiyorsa şeker, ki bizim aile sadece sade üstüne çalışır çünkü kahvenin (hem de çayın) tadı şekerde değil kendindedir.

Neyse koydunuzsa koydunuz şekerini de, şimdi kahveyi ekliyoruz suya. Kahve suyun üstünde kalakalıyor. Sakın ama sakın haaa dokunmuyorsunuz.*


Plân ikide küçük gözlü ocak ufaktan yakılır. Üstüne oturtulan cezvenin başında, hiç elleşmeden dikilinir. Gözleme faslı başlar. Bu fasıl taaaa kahvenin son zerreciğinin eriyip suyun içinde kaybolmasına kadar sürer.

Kahve eridi, suya çöktü plânından hemen sonra aldık kaşığı elimize. Başladık ağır ağır ve hafifçe köpürdüğünü görene kadar karıştırmaya. Burası plân üç idi.

Şimdi dördüncü plândayız ve durumumuz tekrar dikilip kahvemizin başını bekleme durumu. Gözümüzü ayırmıyoruuuuz ve de bu poflama halini alıp taşmaya ramak çekip alıyoruz cezvemizi ateşin üzerinden.



Ben kocaman bir fincanda, kahve içmenin bütün örfünü adetini ayaklar altına alıp, kafama göre içiyorum.

Ama da dumanı üzerinde içiyorum.

"Gözü olan gözünü kendine saklasın," diye diye gözleri patlata patlata içiyorum.

Bazı höpürdete höpürdete Babam Nuri'yi anarak içiyorum.


İçme fasılları olan beşinci ve altıncı plânlarda, bazı bazı manzara da seyrediyorum fincanımın içinden.

Ben var ya, aslında Türk kahvesi yapmayı pek sevmem.

Yaptım mı da tam yaparım.

* Soğuk suyun içine hemen karıştırılan (veya sıcak suya atılan kahve) doğru dürüst çökmez, zerrecikleri ağıza gelir.