Eski kerevize yeni lezzet

Söylemesi ayıp değil ya, pek güzel olur zeytinyağlılarım. Ton sur ton ya da degradée, alaca bulacalı zaman zaman ama uyum mükemmel. Renklerin birbirine geçtiği yemekleri sevmiyorum, doğal bulmuyorum ya. Görsellik önde gitmeli, tablo tabloooo yani doyamayacaksın seyre; lezzeti de cabası.

Dünyada ahçı veya şeflerin aşmışlarına, damak tadı ve göz keyfini birleştirebilmişlerine culinary artist, yarattıklarına da culinary art deniyorsa eğer vardır bir bildikleri.



Hiç üzülmeden harcadığım zaman mutfak alışverişi zamanı. Kendimi bildim bileli bu böyle. Alacağım aynı yemekte kullanacağım üç havuçsa eğer, üçünün de boyu ve kalınlığı eşit olmalı.

Pırasalarımı da meselâ mümkün olan en incesinden, işaret parmağım çapında seçmiştim o gün, ki taze soğan yerine kullanayım. Kereviz başlarını dilimleri eşit olacak gibi, aynı büyüklükte.

Elma dilimi doğrandı bu yemeğimin kerevizleri, incecik pırasalarım inceden inceye. Kırmızı etli biberim Çanakkale'den yolculuk yapıp gelmiş taaa bana, o da renk kattı buraya serçe başı şekillerinde.

Zencefil kattım taze taze lezzetiyle..., limonun kabuğunu tırtıkladım koydum, suyunu sıkıp..., sarmısak dişlerini dilimledim. Sızma koydum, bal koydum..., tuzunu biberini ve de suyunu ayarladım.

Culinary artist olacak halimiz yok. Benim diyeceğim herkes kendi mutfağının sanatçısı olmalı.

Baştan savmadan, özene bezene şöyle...

En basit yemeği bile.

Bu da nasıl zeytinyağlı kereviz böyle?