Bulgurlu sap işi

Herkesin çöpünü dolduran saptı köktü gibi mutfak artıklarıyla yemek yapmaya bayıldığım malûm. Ortaya çıkan lezzetlere de herkes bayıldığına göre, devam.

Semizotu saplarını serin bir yaz yemeğine çevirmek öyle kolay oldu ki. Çok semizotu yiyorum bu ara. Sarmısaklı yoğurtlu salata halinde çoğunlukla. Şemsi sağolsun yapraklarını ayrı saplarını ayrı koyuyor bana yıkayıp. Acayip tükettiğim maydanozlarıma yaptığı gibi.

Hâl böyle olunca bazı bir bakıyorum ki, buzdolabının sebzelik gözlerinde ilgi bekleyen hayli sap torbası toplanmış.



Günün yemeği bu saplarla pişti. Soğan sarmısak bızzzzztını sızmada karıştırıyordum bir yandan, iki demet maydanozun saplarını da bızzzztladım o arada. Maydanoz saplarının bazıları inatçı oluyor, zor pişiyor diye öyle tercih ettim. Bunları birlikte çevire çevire bayıltarak yumuşatıyoruz iyice. Bir portakalı sıkıp, biraz da kabuğundan rendeliyoruz. Pişmeye başlıyor.

Sıra geldi semizotu yapraklarını birer ikişer santimlik doğrayıp tencereye katmaya. Sıcak suyunu da koyup pişirmeye devam ediyoruz. Suyu fazlaca, üstünü kaplasın sapların ki sonra iki avuç da bulgur ekleyelim, ona da yetsin.

İçine başka başka neler ilave ettime gelince, enva-i çeşit baharat işte. Tuz ve biberi demirbaş olarak kırt kırtladığımı hiç unutmuyorsunuz bir kere. Chinese 5 Spice kullandım, çoook. Sumak kullandım. Lemon pepper, ımmmm muhhteşem yakıştı.




Bulguru girdi tencerenin içine. Kapağı da kapandı tencerenin tepesine. Hafif sulucayken yemeğimiz sönecek ocağın ateşi.

Ben bu kokuya ve lezzete dayanamayacağım için sıcak sıcak ve hafiften sulu yiyeceğim bir tabak. Sonrasında o kendini toplar, bulgurlu sap işi yemeği adında nefis bir zeytinyağlı türü olur.





"Yapın," demiyorum bakın.

Yine mi çerden çöpten yemek, diye burun kıvıracaklara, "Yaparsanız oluyormuş demek ki," demek istiyorum..

Mübarek ayda mutfaklara bereket.

----------



İpsiz sapsız bir de not işte ;)

Sap işi esasen, iğneyi ipliği ele alıp kumaş üzerinde birbiri ucuna batıp çıkarmak demek. Pek maharetli, hanım hanımcık günlerim de olmuştur benim; bırakın sap işini, gergefte ciğerdeldi yapmışlığım dahi olan. Derken tekstille ilgili keyifli bir iş kurup kapatmak zorunda kalınca uzaklaştım bu hallerimden.

Bu da önemli bir huyum, severek yaklaşıp hüzünle ayrıldığım canlı cansız ne olursa olsun, artık ondan oralardan uzak durmak. Uzak durmak dediysem, elleşmiyorum sadece, yoksa elimde kıyıp atamadığım ve uğruna özel dolap yaptırdığım bence muhteşem tekstil artıklarımla birlikte yaşamayı sürdürüyorum!

Gün ola harman ola.