Kekikli iç bakla yahnisi

(1. Çiçeklerim kekik çiçeği ve bir minicik ıtır. Sofrada mutfağa dair yeşillikler görmeye bayılırım. 2. Örtü Anneannem Estreya'nın el işlerinden bir yorgan başı. 3. Sağ üst köşeye dikkat, bir kuyruk hareketi görülüyor mu? 4. Tıklayıp seyreyleyin.)

Süper. Valla.

Daha şimdi keşfolunuyor. Yani henüz yenmedi. Yani daha pişmedi bile.

Olsun. Çok lezzetli pişişi var. Kokusu da adamın bir taraflarını şişirecek kadar güzel.

Düşüncelerimde bunu özel trattoriamda pişiriyormuşum gibiyim sanki. Üç beş masam var, ne yaparsam yiyen dostlar var etrafta. Keyfim yerinde. Trattoria çünkü kokusu İtalyan kokacak kekikli baklamın. Daha kekiğini atmadım ama atınca o da olacak. Taze kekiğim yine has bahçemden. Öyle bir tadı kokusu var ki, bundan böyle hangi dağın kekiğini tatsam boş.

İç baklam yarım kilo, Kuzguncuk İcadiye pazarından tazecik alınmış, içinde bir kaç sıkım limon olan suda haşlanıp süzülmüş. Üç kuru soğan koyulacak büyükçe, yahni olacak ya, yahni bol soğan demek. Bol da sarmısak olsun, bir baştan çıkan irili ufaklı bütün dişleri kullandım.

Misler gibi sızmada öldürene kadar çevirdim üç beş kere bızzzztladığım soğan ve sarmısağı. Deniz tuzu ve toz şeker, hep herkesin ağız tadına göre değişen miktarlarda ilave edildi. Derken bakla da tencereye girdi ve soğuk suyu koyuldu, bir bardak mesela. Yetmezse sıcak olarak sonradan su ilave ederiz.

Tamam pişti dediğiniz anda kekiğini katarak bir taşım kaynatıp kapatın ateşi. Bu iç baklaya acayip bir İtalyan mutfağı kokusu getirecek. Şimdi sıra bir İtalyan kokusu daha kullanmaya geldi. Bir büyük çay bardağı çekilmiş parmesanı sıcak yemeğe karıştırıp soğumaya bırakın.

Sarmısak, kekik, parmesan iç baklaya girdi. Olağan bir iş değil ama oldu.

Servis tabağını yine taze kekik yapraklarıyla süsledim. Allaaaaaaaahhh... Neeeee?

Daha yemedim.

Bu daha yememiş halim.

Yanında yatacağım galiba.