Bağbozumu zamanıdır

Zamanı geldi işte, bozuluyorlar. Bozanlardan bazıları ses veriyor, bekleyeduraymışım, o çok sevdiğim bağbozumu taze şaraplarım pek yakındaymış. Beklerim, yani beklemenin keyfi de bu kadar olur.


Bazıları da görüntü... Ne Kayseri’nin Gesi Bağları kaldı bu sene üzümünü yemedik, ne Şarköy.
Ummadık taş baş yarıyor, “Bak bak bak kimlerin bağı var bahçesi varmış yahu,” demeye kalmadan...,

...kapıda bizim aportman görevlisi İsmail beliriyor, “Abla Tokat’tan, bizim bağdan!” takdimiyle bir tabak üzüm, cabası da incirleri. Tokat malum bağ yaprağı ve üzüm sirkesi ile meşhur. Yaprağım da gelir yakında.

Eh ben de boş değilim yani bağcılıktan yana. O bildiğiniz mutfak penceremin önündeki asmamdam bu yıl yine gülüyor yüzüm. İki salkım verdi ama yemesi aylar sürecek galiba. Her bir üzüm tanesi salkımdaki diğerlerinden bağımsız, başına buyruk olarak olgunlaşıyor. Belki de esas hormonsuzluk budur.

Şarköy, Çınarlı Köyü çeşitlemesinin kara üzümleri baldan tatlı sanki. Bir de tarif çıksa elimden bu üzüm bolluğunda. Mesela, bacon kızartıp, üzümlerle yerleştirsem hamura... Biraz karabiber çeksem, biraz da tane biber atsam... Hamur ne hamuru olursa olsa, tuzlu bacon tatlı üzüme bir acayip yakışsa.

Bağa girdim bağ budanmış, üzümlü böreğe Kimsecik dadanmış...

Evet yaaa, bozuluyor bağlar, budanıyor üzümler.

Budanacaklar ki, nice değişik lezzetlere kavuşsun insanlar.