Kedili Mutfaklar

Çarşamba, Ağustos 06, 2008

Dünya'nın kedisi

Bitiremiyordum. Hepsi hepsi 209 sayfa olan kitabın 159. sayfasında kaldım da kaldım. Kitap yanıbaşımda her yerde, yatağımda mutfağımda kanepemde masamda banyomda... Benden önce benden sonra hikayeleri yazıyorum ona. Bir kitaptan, o kitaba dair onlarca yüzlerce yaşam türetiyorum.

Aycan yeğenimle Nurci gelinim NYC'den alıyorlar kitabı. Tam da Oya'ya göreymiş, nasıl bıraksınlarmış 18 millik hercümerç içinde?* Henrietta'nın maceralarına böylece dahil oluyorum. Dünyayı birlikte geziyoruz Wren** ailesi, Henrietta ve Helen Barnhart. Helen, kitabın eski sahibi, eski de dostum sanki.

Derken 159. sayfa geliyor. Bir kurt düşüyor içime. Bir acı haber saklanıyor sanki henüz okunmamış sayfalarda. Henrietta'ya dar geliyormuş gibi oluyor dünya. Strand'e düşen kitabının ilk sahibini, Helen'i bulmak istermiş gibi oluyor. Aklımı Henrietta'da bırakıyorum. Okuyamıyorum.

İki türlü kitap seviciyim. İlki tertemiz, benden önce ellenmemiş; çevirdiğim her sayfayı bana, sadece bana sunmuş sanki yazarı. Bu durumda işim hafif. Kitabı okuyorum. Yazarla aramda çıkan ufak tefek anlaşmazlıkları çözmek için okumalarıma kısa aralar veriyorum. Çözmüşsem devam, yok çözülecek gibi değilse eğer..., kavga edecek halim yok.

Kullanılmış kitap okumak derseniz bambaşka, umulmadık hazlar yüklüyor ruhuma. Kitabıma benden önce sahiplenmiş düşçülerin dişlilerine geçiriyorum kendimi. Geçmiş zaman kaleydoskopunda kayboluyorum döne döne. Çıtımı bile çıkarmıyorum, değil tartışmak.


Günlerden dün olduğunda, neredeyse üç ay süren Henrietta maceramı sonlandırmak, Helen'i bulup, "Nerelerdesin yahu, karşılıklı birer kahveye iki çift laf sokuşturalım," demek istiyor içim.

İki tık uzaktan bir çırpıda okuduğum, üç gün sonra Helen'in ölüm sene-i devriyesi olduğu. Kaç dakikada geliyor ya Henrietta'nın o beklediğim sonu? Kaç dakikada kavuşuyor Dünya'nın kedisi Henrietta sayfaların içinden başını yaslayıp mırmırlandığı eski dostu Helen'e?

Kitap bitti.

Ne Henrietta var artık ne de Helen. Bir ince acı sadece kalan, Dünya'nın kedisinden.

Paid Notice: Deaths BARNHART, HELEN.
Published: August 9, 2007
BARNHART--Helen., The Board and staff of Bideawee mourns the loss of our Board Member Emerita, Helen Barnhart, and wish to recognize her many years of support and advocacy on behalf of homeless cats and dogs. We extend our sincere condolences to her family.
http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9803E6D7133AF93AA3575BC0A9619C8B63

Çarçabuk eriyen, kolayca kırılan, eriyiği her yere yayılıp parçaları taa oralara dağılan, sili süpürü temizliği güç bir yürek benimki.

Günlerden çokça duyarlı günlerim.

Tahminlerimin beni yanıltmadığı tuhafça günlerim.


* New York City "STRAND" 18 miles of books ( http://www.strandbooks.com/ )

** Christhopher S. Wren http://reportingcivilrights.loa.org/authors/bio.jsp?authorId=84

5 Comments:

  • Oya' cım geçmiş olsun. "Dünya' nın çivisi" çıktı herhalde. Kentin ortasında havan topu ateşleniyor. Ateşleyen acemi, mermi nemli, top eski... Allah koruyor hakikaten herkesi.

    By Blogger Çiğdem, at 7 Ağustos 2008 15:18  

  • Ha yaaa, komşu kapısına kadar geldiler... Tatar'ın akrabaları duymuşlardır da... Az önce içimden dedim ki, "Ne memleket be, never a dull moment!"

    By Blogger Oya Kayacan, at 7 Ağustos 2008 15:54  

  • Şanslarına onlar buraya geliyorlar bugün Oya' cım. Gelip de bulmamak var bunun için söylenmiş herhalde. Şükür ki ev sağlam :)

    By Blogger Çiğdem, at 7 Ağustos 2008 17:27  

  • Oyacığım merhaba . ne zamandır uğrayamıyordum buraya..nasılsın?
    azıcık sayfanda gezinicem.Müsaadenle..şu notumu bir bırakayım..belki sonra yazamam falan.Hiç uğramıyor diye düşünme sonra..bilgisayarın azizliğine uğramadan yazayım notumu.Bazen notlarım ulaşmıyor..neden bilmem..sevgiler..

    By Blogger daimamutfak, at 8 Ağustos 2008 14:42  

  • Çiğdem'ciğim az önce kınalı ayıları izledim. Şimdi siyah ayı ailesiyle yaşayan Amerikalı adama bakıyorum. Ne manâ diyeceksin?!
    ----------
    Neriman'cığım, ben de koşa koşa okuyup gidiyorum eşi dostu. Yaz telaşı herhalde.

    By Blogger Oya Kayacan, at 9 Ağustos 2008 10:07  

Yorum Gönder

<< Home