Dalından sofraya

Bir hafta yardımsız kaldım ama değdi. Şemşi köye gitti. Babasının tarlasından, konu komşu bahçesinden ne topladıysa bana da getirdi. Nasıl derler yani, dönüşü muhteşem oldu.

Bizim ailenin zeytinyağlı fasulyesi tadı kadar görüntüsüyle de meşhurdur. İki dakika kadar vaktimizi fasulyelere özen göstermeye ayırırız. Yarım domates ve soğan dibe oturtulur önce, fasulyelerle çevrelenir. Ben iki diş sarmısak da koyarım. İki üç çevirmelik karabiber de çekerim. Daha daha fasulyelerle üstünü kapatırız bu renkli tabanın. Şeker, tuz, sızma, bir iki parmak su ve verin ateşe. Dalından sofraya boncuk ayşe, tepetaklak edilip bezenmiş tersi ile gelir sofraya.

İki dakikadan fazla müsaitseniz fasulye sıralamasını da daha düzgün yapıp eşe dosta, "Aman da pek kıyak şekillendirmişsin fasulyeleri," dedirtebilirsiniz.


Köyden gelince nasıl olur bilirsiniz. Keskin gözler bile kilosunu tartamaz. O kadar çok olur bir kere. Sonra her renk olur, her şekil olur. Kırmızılı yeşilli pembeli sarılı morlu irili ufaklı çarpıklı düzgünlü ekşili ballı... Biz kentsoyluları çok kıskandıran, yemeden doyuran, doydukça acıktırıp oooof çektiren kokusunu yayar mutfağa. Yeşiller olgunlaşmaya ayrılır. Olgunlardan hemen bir salçalı makarna yapılır.
Tam da aynı günlerdir, aman da aman ne tesadüftür ki Şirinceli Candan Kızım'dan yılın kekik torbaları gelir. Zaten mutfağımın size her daim anlatmadığım sırlarından biri de bu dağ tepe kekikleridir. O domatese bu kekik, Allah Allaaaah çektirir.

Şemşi'nin domatesi biberi, altına üç beş kemiksiz tavuk butunu alıp, üstüne de arpacığını sarmısağını kekiğini biberini örttü mü...; işte salçalı tavuk budur dedirtir ki salça malça kullanılmamış, domatesin tadı ve rengi kendine zaten salça süsü vermiştir.

Makarna dediğim işte bu salçayla, salçalı tavukla yenecektir. Hatta yenmeyecek yutulacaktır.

Tam zamanıdır, mutfağın domates ve kekik şenliğine antrikot katılabilir. Domatesin sızmasını katiyen unutmamalı, etin iri çekilmiş karabiber bolluğunu ağzınıza göre ayarlamalısınız.

Bu esnada zaten mutfağın efendisi olan Cancan, günün en heyecanlı anlarını yaşamaktadır. Bekler ki şarabımızı açalım, tabağımızı kadehimizi alıp oturalım bir köşeye, şükredelim bu günümüze.

Sakin sakin bekler.

Domateslerimize beş duyumuzla sahipleniriz.

Cancaaaan, senin kaç duyun var sahi?