Mantar ekşi, mantar tatlı, mantar acı

Mantar acayip. Mantar ağzıma layık. Mantar Mupa. Kereviz dalları Erüst. Soğan arpacık. Biber süs ~ Edremit Çiğdem. Portakal tatlı ~ bizim bahçe. Zeytin Fora dilimli yeşil. Örtü ve elle toplanmış zeytinlerin sıkılmamış sızması ~ Şirince Candan. Kedi Murano Adası ~ Aycan&Nurci. Sarmısak, şeker, tuz ve karabiber mutfaktan.

Ben yemek yapmayı bilmiyormuşum..., veya pek çok insan yemek yapıyorsa eğer, ben ve gibilerimin yaptıklarına ne deniyormuş? Gibilerimin çoğu deneysel mutfak diyorlarmış yaptıklarına. Merak edip mutfaklarına sızıyormuşum.

Aaah, işte gerçek hakikat bu! Deneyip deneyip bulmakla bulmamak arası tarumar, vakitlerini israf etmekteler. (Tonlama eski film seslendirmeleri gibi, biraz gözyaşı soslu ses titremesi!!!)

"Bayılın da bayılın yaptıklarıma," diye tepiniyormuşum elalemin mutfaklarında. "Tek kerede/tek karede dönüşü olmayan hamlelerim ve eşsiz katkı duyargalarımla, yaratıcıyım işte... Kılı kırk yarmıyorum. Kırk kap kirletip, kıtipiyoz lezzetler bulmuyorum. Sanki yaptıklarım matahmış gibi yaygara basmıyorum."

Tepinmeyi yavaşlatıyormuşum sonra, "Hadi hadi hadiiii, keselim kendi kendimi methetmeyi, estek köstek," diyormuşum. Sanki bir yandan ayılıyor muymuşum; yani şu mantarları öylesine lezzetle yiyormuşum ki, herkesler affediyormuş böbürlenmelerimi.

"Ayıptır, ol mütevazi, eğ başını. Ha şöööle," diye azarlıyormuşum kendimi.

Kabus yani. Ter basmışım utancımdan.

Malzemeler belli. Pişirin yiyin haydi.

Halim kalmadı.

Bu acıydı, tatlıydı, ekşiydi mantarın üzerine biberli çikolata yemenin çok anlamlı olduğunu düşünüyorum.