Havuçlu kadayıf, şerbeti pekmez...

Kendim ettim kendim buldum. Mideme gitgide daha hassas bir reaksiyon parametresi uygulayıp feleğini şaşırttım. Sonunda olanlar oldu. Başka mahallelerde yemek kaldırmaz oldu bünyem. Bu birinci faraziyem. İkincisi de şu; bünyem, adı sanı veya markasıyla yüzde yüz güvenilir olmayan yerlerden yemek kaldırmaz oldu. Hele de şerbetli tatlılardı böreklerdi filan, yakıcı özellikleriyle içime işkence etmeye başladılar.

Adını şöyle koysam mı mesela, Margarinella hastalığı bir nevi bu benimki desem mi? (Yağ mahiyetinde kullanılan sızma harici tuhaf sıvılara karşı da, nev'i sıvısına/yağına göre midem feleğini şaşırmış durumlar yaşar ya!)

Durumum böyle böyle olunca, haylicedir güvendiğim dağlara da kar yağınca, kendi kadayıfını kendin hallet halim hasıl oldu. Yoksa Annem Selma'nın kadayıfı allah allah çektirir adama. Alır eline şööyle kocaman fincanları, basar yarısına kadar telleri, irimsi dövülmüş cevizler ve sonrasında yine tel telleri... Çevirir tepsiye, tepelerine irice parça tereyağı döşeyip verir fırına...

Şerbeti şerbettir hani, ipeksi süzülür genizden, zerre kadar yakmadan etmeden. Kaymak mutlakiyeti vardır bir de Annem Selma'nın. Neredeyse avuç kadar yerleştirir üzerlerine, haliyle kadayıfın kendisi de öksüz doyuran olunca, yakışır.

Çocukluğumda Beşiktaş'ta Pando'dan* alınırdı; ben yemezdim kaymak, halâ da süt gibi taptazesini bulmazsam yemem.

Canım çekti fena halde veya çekiyormuş günlerdir..., ki güvenilir yufkacımdan tel kadayıf getirttirip dondurucuya zulalamış ne yapacağımı bilmez hallerimle kendime zulmediyordum. Al sana tam da bu sıralarda evde biriken aşure tabaklarını. Bir hayli aşure tabağı yani, aaaah ah o konu komşuda kaynayanla doldurulup, şimdi mutfağımda boşları biriken/bekleyen çukur şeyler.

Mis gibi tereyağı ile mıncıklarken tellerini çözdüğüm kadayıfı yine tereyağladığım tepsiye bastırdım. Rende havuç kadayıfı örttü, file şamfıstık serpiştirtirildi. Üstüne üstlük tekrar kadayıf ve iyice bastırın şimdi, sert sert elayasıyla... Tereyağından nasibini alacak elbette biraz daha, çentin veya rendeleyiverin gitsin tepesine.

Kızardı çıktı mı fırından? Evde de enfes bir şişe pekmezim mi var? Cosssss dedirte dedirte döktüm mü fırın sıcağında kadayıfıma?

Bu neeeeee? Eeeeennfeeees.

Çukur tabaklara koyulması yakışık almayacak olan tel tel kadayıf dilimlerimi kendi düz tabaklarıma yerleştirdim bir güzel. Verdim komşulara, kendi kaselerinde reçellerim eşliğinde. Yani yine arayı açtım, alacaklıyım.

Şimdi onlar düşünsün benim tabaklara ne koyacaklarını.

Mutfaklarda bereket olsun maksat.

Diğer maksat komşulararası hareket olsun.

E hadi bu da bonusu olsun! Tahta kaşıkla karıştırdığım hurma ezmesi. Biraz şekerleyip bir iki kaynatınca oluyor. Hafiften burukluğu var, ve ızgara tavuk yanında acayip yakışıyor.

* Başak'ın harika tanıtım yazısı ve yorumlarını okuyun lütfen