Otlu peynire tuz müdahalesi

Otlu peynirden ağzıma minicik bir parça attım. Atmaz olaydım be canım, tuz kalıbı mübarek. Ben kadar ekşiye tuzluya meraklı birine bile oluyor bazı, bazı şeyleri pek tuzlu bulmak! Ben de ne yapıyorum bu gibi şeyleri? Yemeklerde tuz yerine kullanıyorum, zeytinli zeytinyağlılar yapıyorum meselâ.

Mevsim sonu Çanakkale çarlilerim de kullan kullan bitmediydi. Otlu peynirin tuzuyla birbirlerini tamamlayıp sofralarımda yeni bir lezzet olsalar mıydı sanki? Ağırdan donanmış Pazar kahvaltılarına, rakıdan nasiplenmiş hafif atıştırma tepsilerine yakışır mı yakışırdı.

Peynir ve biber ikilisi son yıllarda zaten pek trendy, turşumsu yapsam hani? Üstüne üstlük 2010-11'de kış sofralarına damgasını vuracak ilk on içinde turşulu lezzetler var. Hattâ bizim Çengelköy salatalıkları (şimdilerde Yalova oldular ya, neyseee) dediğimiz minik gherkin cucumbers turşulaştıktan sonra çikolata kaplanıyor ve tadına doyulmuyormuş.

Çikolatalanmış turşu aşamasına geçmeden önce bir peynirli biber ikilemesi de benden çıksın bari. Öncelikle kabukları soyulacak hale getirilsin şu biberler.

Tavada görülsün bu iş. Biberler sulanmasın, bayılmasın, sadece soyulabilecek hale gelene kadar kalsınlar ocakta.

Peynir küpküplensin. Kabukları soyulup parçalanan çarlilerle birlikte, geçen haftanın kereviz yemeğinden artırılıp saklanmış iki karış kereviz sapı&yaprakçıkları ve sarmısak dişleri de kullanılarak kavanozlansın.

Çekilmiş karabiber ve top top renkli biber salınsın kavanozun tepesinden aşağı, sirkeye yatırılsın. Üstünü de sızmayla örttük mi tamamdır.

Üç gün sonra da tastamamdır.

Taze ekmeğe ihtiyaç vardır bu aşamada. Sirkeli sızmada çevirip şöööyle...

Kahvaltı demiştim, vazgeçtim.

Ancak rakı ezer geçer bu tadı damaklardan.