Toast Margot

Margot sorduydu geçenlerde, sızmada kurutulmuş domates terbiye etmiş ama edilmemişler, özene bezene yaptığı tost da olmamış, n'aapsınmış peki?

"Domatesler terbiyesiz olduğundandır," gibi bir yanıt verdimdi yazımın yorumlarında. Gerçek bu. Domates kuruları çok satar oldular ya, biz şehirliler adına konuşuyorum, iyisini bulabilene aşkolsun. Ağaç yongası daha yumuşak olur, daha rahat çiğnenir bu gün kurusu niyetine satılanlardan. Şundan iki üç yıl öncesine kadar yumuşacık, sanki sulu sulu gibi olurlardı.

Domates terbiyecisi olarak hem zaman kaybedip hem de ağzımın tadını bozacağıma, hooop diye Tariş kavanozcuklarına geçtim ben. Öyle yani, uzuncadır...

Pazar sabahıyla öğlen arasına da Margot'nun tarif ettiği tostu yaptım. Adını ne koyacaktım peki? Toast Margot tabii ki.

Kepek ekmeği kullandım, içini hafiften boşaltarak tost makinesine yatırıp içli dışlı ısıtıp önceden. Tam buğday ekmeğim olsaydı daha lezzetli olacaktı sanki de, yoktu. (Keçi peynirlerini çok sevdiğim için beyaz peynir lezzetimi de değiştirdim. Değişik keçi beyazlarını deneme aşamasındayım şimdilerde.)

Keçi peyniri ve gün kurusu domates, domateslerin içinde yattığı lezzetli sızma ve pencere önü fesleğenimin yapraklarından girdi ekmek arasına. İkiye katlanıp tostlandı.

Pek güzel oldu. İnsanın kendi Toast Margot'su gibisi yok ;)

Böğürtlenli melisa çayımı sorarsanız eğer, o da harika. Melisa yapraklarım da benim melisa yapraklarım olur veya Mine'si bahçelerinden aşırma olurlar. Böğürtleni donmuş alınan böğürtlenlerdendir, istediğim zaman istediğim çayıma katarım üçbeşini...

Pek keyifli bir Pazar sabahı yaşadım.

Şimdi Salacak'ta öğle vaktidir.

Akşama ne yeneceği düşünülmektedir.