Ekşi üzümlü patlıcan salatası...

...ve de çaydan rakıya U dönüş yapan bir mübarek sabah kahvaltısında, o patlıcan salatasının akıl almaz lezzetteki bruschettası...

Başlık uzun olunca ikiye böldüm. Şimdi toparlayalım bakalım.

Bağ bozumları başlayınca benim de üzümle bozma zamanlarım gelir. Çarşı pazarda çeşitlenir üzümler. Hani her çeşidinden alıp eve getirmesem de, gördüğüm yerde ağzıma atıp bakarım mutlaka tatlarına. Konu komşu üzümleri de vardır sağolsunlar. Hele kasabası köyü olan komşuların hepsinin bağı bahçesi var maşallah. Yolları uzandıkça memleketlerine, bana da düşüyor az çok has bahçe ürünlerinden.

 

Kullanacağım üzümlerin nereden geldiğini bilmiyorum bu sefer.  Komşumun ahpabının komşusunun köylüsünden galiba.  O pek olgun, tatlı duruşlarına ve rengine bakıp aldanmamak gerek; ekşiler mi ekşi. Düşünüyorum da kendilerini oradan oraya atıp bana kadar gelmelerindeki neden budur belki de.  O komşunun köylüsünün ahpabına diğer komşunun arkadaşı muhtemelen benim için şöyle demiştir: "O kadın mutlaka bir yere sokar bunları, verin kullansın da ziyan olmasınlar."

Sarmısaklarım Kastamonu Taşköprü'den.  Ismarladım, özel. Bildiğiniz üzere diş diş diye girer tariflere, ben birbirimize kavuştuğumuz günden beri avuç avuç yiyorum.   

Mini patlıcanlarımı tavada közler gibi yaptım.  İki baş sarmısak da yanıbaşlarında közlendi.  Kabuklarından ayrılıp yerleştiler bir güzel tabağa.  Nereden baksanız seksen yıllık çok özel ve güzel bir tabağa..., aaah, mazi kalbimde bir yaradır.

   

Patlıcan ve sarmısaklar bıçaklanarak ufalandı, karıştı.  İki avuç kadar koruk tadındaki üzümün suyu sıkılıp süzülerek, sızma ve balkon maydanozumla harmanlandı. Deniz tuzum tabii ki unutulmadı, az da baharat kırtkırtı eklendi. 

   

Bugün kullandığım her malzeme yöreseldi! 

Bknz:  Tekirdağ yöresinden gelen özgün tat, Tekirdağ rakısı, gibi...

Bruschetta ile doyamadılar birbirlerine.

Yedikçe içilip, içildikçe yendiler.