Keyif bizim, köy bizim

Burası benim güneşlenmeme yarayan mekanlardan biri, cam içi kerevetimiz. Biraz manzarası falan var, Annoya'm da burada kitap okur, gazete okur. O zaman kucağında olurum tabii. Şimdi mutfakta ama. En iyisi peşinden gitmek.

Bugün ottan nasibim dereotu. Maydanoz kadar sevmesem de hiç yoktan iyidir. Mis gibi de yıkanmış, daha n'olsun?

Ne kesti yaa bu kadın burada? Yalama da üstünde yat gibi olmuş bu kesme tahtası.

Her iş kontrolumuz altında olmalı. Annoya girip çıkıp duruyor mutfağa. Bir iki iş hallediyor, yine gidiyor yine geliyor. Akşama daha çok zaman varmış.

Akşama da güveçte et varmış. Yaşadık yaşadık. Şimdi bunu elektrikli ocağın bir numarasına koyar bırakır. Saatlerce bırakır. Kendi halinde pişer de pişer bu et, biraz kekik ve tuzla. Biz bu durumda mutfaktan ayrılmayız hiç. Kokuya en yakın yer mutfaktır da ondan.