Keşkek buna desinler...

Buğdayı suya basan Ablam Hülya. Tamamiyle tesadüf olmuş, gözlüğü burnunda olmadığı için esmer pirinç niyetine... Bu durumlarda çevirirsin kazı yanmaz, değil mi? İçinde pilav pişmesi gereken tencere aşure tenceresine döndürülür mesela hemmencecik. Üstelik tam da Muharrem.

Ablam Hülya böyle yapmadı ama, elime bir torba şişmiş buğdayı tutuşturdu, “Al ne bilirsen yap.” Muhtemel bile değil, kuvvetle kuşlara vereceğimi düşünmüştür.

Bilmediğimi yaptım. Bir nevi keşkek, ki hay yapmaz olaydım. Bu mudur yani? Hafızalardan bütün keşkek tariflerini silip, yerini almaya münhasıran aday yegâne tarif bu mu olacaktır?

Şu benim elektrikli ocağın 1’i devrede, kısık kısık pişedursun gece de var gündüz de. En büyük tencerem üstünde, bol suda buğday içinde. Şişti de şişti buğdayımız, 1’i sıfıra aldık, kapağı sıkıca kapalı sıcak ocağın üzerinde bıraktık buğday tenceresini.

Kuru patlıcanlarım var. Soyulmuş, ahtapot gibi bacak bacak kesilip ipe dizilerek kurutulmuş. Onları da suya bastım az tuz az sirkeyle. Sabah ola hayrola.

İki koca but haşlandı tavuktan, içinde sevdiğim her ot ve yapraktan bol bol var. İki soğan ve hayli sarmısak, tuz karabiber de tabii. Butlar dağılır gibi olunca kemiği ve derisinden ayrılıp tencereye. Suyunu da tel süzgeçten geçirerek doğru buğday tenceresine.

Soğandı sarmısaktı ottu filan, iyice eziliyor bu ara süzgecin içinden tencereye. Ooooh, nefis ki lezzeti, müthiş. Patlıcanlar da aynen aynı yere ve de zar zar kesilip kurutulmuş biberlerim acılı macılı.

Bundan sonrası için demedi demeyin, kol kuvvetine güvendiğiniz bir yedek oyuncu bulundurun civarda. Kısık ateşte et liflere ayrılana, buğday bulamaç olana kadar tahta kaşık çevrilecek, karıştırılacak da karıştırılacak.

Öyle ağırlaşacak ki, artık keşkek mi kolum mu bilmem, pes edilip kapatılacak altı. Derinin koyverdiği yağ miktarı bana yeterli geldi, hariçten yağ kullanılmadı. Tadı tuzu ayarlandı, son son yine karabiber çekildi taze taze.

Adettendir diyerek içine nohut da katılabilirdi, katılmadı. Ceviz süsü yakıştı. Baktım ki çok yakıştı, yerken içine de katıştı. Tabaklara doldurup komşu kapılar da dolaşıldı. Herkes pek sevindi. “N’eoo canım öyle aşure de aşure, valla pek iyi akıl etmişsin Oya’nııım,” denildi.

İçindeki biberlerin acısı yetmeseydi eğer, üstüne üstüne yağda kızdırılmış kırmızı biber de döksem iyi olurdu.

Yazın kenara, bundan böyle keşkek buna diyecekler.

İddiaaalıyım yani!