Laf olsun torba dolsun...

Kaç gündür havalar güneş. Battaniye altından çıktım, yönetmen koltuğumuzda oturuyorum arkadaşlarla. Arkadaşlar sürekli değişiyor. Eve gelen küçük kardeşler beğendiklerini alıp gidiyor, Annoya'm da yerlerine yenilerini getiriyor.

Karnabahar çorbası yapmanın tam kıvamı bu işte. Dolu dolu ve çok lezzetli. Yarım küçük karnabahar, birer küçük havuç ve kereviz, ikişer soğan ve patates, tuz, karabiber, taze zencefil, kekik. Pişince bızzztlayıp tabağa alın ve süsleyin üzerini; yine kekik ve fakat bu sefer kırmızı biberle, sızma unutulmamacasına...

Maydanoza kırılan yumurta çok lezzetli oluyor. Hafifçe çevriliyor maydanoz yağda. İş mi yani? Değil tabii.

Yine biz okullu kızlar, yine yemek yiyoruz. Hepimiz yükümüzü tutmuşuk zaten, yüksünen yok öyle yiyip içmekten. Ben yine de kibarlığımdan dolu ağzımı kapatmaya yeltenmiştim de, Nevra demişti ki, "Kızım yemek yemiyor muyuz zaten? Ne var yani ağzın doluysa..."

Somonumu havuçla kereviz sapı sotesi üzerinde yedim. Sebzeler sotelenince, aklıma esen her baharat, incecikten elma ~ limon kabuğu ve azıcık taze zencefil rendesi ile kapladığım somonu da içine koyarak beş dakika üstü kapalı pişirmiştim.

Şarköy'den zeytin geldi. Bana da biraz tuzlu geldi. Yıkadım ettim ama olmadı. Yemeklerde tuz niyetine kullanmaya başladım. Mantar, biber ve zeytin, bol sarmısak dişi ve iri doğranmış soğanla öyle bir oldu ki. Sızması da sızmaydı tabii.

Torba dolmamış olabilir ama başka işlerim var.