Cumartesi teranesi...

Soğanlı ekmek* kızarır önce, krem peynirle örtülür. Üzerine zeytinin yağından ve kendinden koyulur. Jalapeno turşusu dilimleri de eklenir. Güzel bir Cumartesi kahvaltısı babında önüme koymaya hazırlanırım ki Cancan'ım devreye girer, "Hani bana hani bana?" der.

"Duuur oooğluuum, Lapsang Souchong demliyoruuum."

Bizim evde zeytin sizin evde yendiği gibi yenmez. Yeşili yeşil, karası kara, moru mor başlarına koyulmaz tabaklara. Her rengi ve her çeşidi ayrı ayrı ve azar azar alınır, yanyana ve karışık olarak sızmaya basılır.** Sızma tadına da her daim yeni bir lezzet vurulur. Bu keresinde turşulaşmış jalapeno biber dilimleri sızmanın lezzet kıvamını bulmamda hem başrolde ve hem de her bir yardımcı roldedir.

Zeytinlere kullanılan zaten çok fena bir sızmadır. Şurup gibi içesini getirir insanın. Bir de jalapeno acısı bulaşınca işin içine... Tüh be, tüüüh beeee Cancan'ı unuttuk işte. Yalama, yanacaksın oğlum duuuur, krem peyniri sade sade sürelim ağızcığına.

"Hah işte tamaaaam, yalan dur şimdi."

Neyse bir güzel doyduk, Annoya ve Cancan. Şimdi acaba n'apsaydık?

Doğum mevsimiyle fevkalade katlanan ofis civarı, ev bahçe ve sokak ekibimizi doyurmakta yaşanan zorlu günler gittikçe daha da zorlaşmaktadır. Boylarına göre mama stoklarını yeniden düzenlemek adına kahvaltıdan hemen sonra kapak Çengel'e atılır. Veteriner mamacı Alper Abi'den muteber mamalar yüklenip eve dönülür.

Tombalak Alper'in çocuğudur. Suratına bak süngüye davran edası sadece eda, kendisi kaymaklı lokumdur. Çengel'in ahalisi ve esnafı tarafından onaltı kiloya getirilmiştir, yine de gelen gidene mamalar arasında poz vermekten utanmamaktadır. Traşlandığı için de utanan kedilerden değildir.

Çengel'den dönüş, yolda işkembeci önünden geçilir. Canı çekse de girmez Oya. Dondurucuda duran sosis şeklinde işkembeyi eve gelir gelmez simitleyerek yer.

Az suda haşlanan işkembe dağılıyor. İçine defne yaprağı, biberiye, çekilmiş kara biber, iki acı süs biber ve tuz koyularak kaynatılıyor biraz. Servis tabağına simit dilimleyip üzerine suyunu neredeyse çekmiş işkembe parçalarını alıyorum. Sızma, limon suyu ve sarmısakla yeniyor.

Simit keserken ayrılan susamları atmayıp tabağıma serpiştirmeyi de unutmuyorum.

Sirke seven sirkeyle yer. Ben limonlu tercih ediyorum.

Terbiye yapanı da severim.

Ne Cumartesi ama?

* soğanlı ekmek Josephine'den alınır...

** "Ne iş, böyle zeytin mi yenir?" sorusuna karşılık şurada:

http://kedilimutfaklar.blogspot.com/2005/09/kahvalt.html