Palamut morta doppia

Eve palamutun canlı gireceği yok ya, tabii ki can vermişiydi. Macché natura morta...* Canlı duruyor(du) adeta...

Cancan israrcı, "Yiyelim de yiyelim, hemmen yiyelim."

- Nasıl yapalım oğlum?

- Ağzıma layık yapalım. (Demektir ki az sızmaya az tuzla oğulmuş balık ızgarası.)

Ne bu haller? Yarı dolu/boş buzdolabı bu evin yüz karası. Salata bile, bile bile yok... Sokaklama halleri programlanmış. Belli değil ne zaman nereye ama sokaklarda yemeye teşne bir garip bünye. Pide bile çekiyorum için için... Yani içime pide dahi girsin istiyorum. İstikamet Beylerbeyi Meydanı.

E peki ya palamut neyliyor kucağımda natura morta? Şeyliyor canım işte, oğlana söz verilmiş yerine getiriliyor. Meydan'dan geçerken, "kuyruktan keees, yarım poorsyon," diye seslenecek halim yok ya Balıkçı İsmail'e.

Kalanı da tarafımdan yenmek üzere ızgaralanıyor?

Beş taze soğan, yarım demet maydanoz, kereviz yaprakları bııızzzzzzt..., çevreye yayılıyor bunlar, çingeneye çingene pembesi sardunya kalmamış, kırmızı çiçeklerle süsleniyor. Palamut doppia morta.

Rakı vardı tabiii ki yanı sıra dörtte üçün. Alkolsüz pide üzerinden iki saat geçmişti, tam da zamanıydı.

Keyifliydik.

Herkes anladı mı?

* Amma da ölü haaaa! (çoook taze anlamında)