Tarhanalı patlıcan köftesi

Patlıcanlarımla uğraşmaya girdim mutfağa. Pek de beğene okşaya aldım. Orta boylarıyla, pırıl pırıllıklarıyla aldılar gönlümü. Olağan tatlar çıkarsam bunlardan ne ayrıcalıkları kalır ki sevgisiz saygısız torbalara doldurulan elalemin patlıcanlarından? Onlar, eve gidince önce televizyonda yemekte olanların da saygısızlıklarını seyredip sonra pişirirler mutlaka karın doyurasıca yemeklerini. Katlede katlede...

Zaten günlerdir The Marmara'nın emektar köpeği Ebru'nun katledilişiyle haşır neşirim. Benim çocukların da doktorudur ya Ebru'yu ameliyat eden İlhan Bey, Animalia'da. Açıkladı işte adam, darbelerle iç organlarının yerini değiştirmişler zavallı kızın. Öyle acılarla gitmiş canım, öyle kıvranarak.

Bu ülkenin havasına sinek ilacı sıkar gibi passiflora sıkıp öldürmeye şartlanmış robotların otomasyonunu bozacaksın. Yoksa bu olaylar psikolojik, yapanlar psikopat filan değil. Öldürmek resmen bir yaşam şekline dönüşüyor, sosyal boyut kazanıyor. Zaman içinde sohbetler gelişecek, kimin kime neye kaç el sıkıp hallettiği üzerine; çıplak el ve bıçakla doğramanın eldiven ve baltayla bölmekten daha zevkli olduğuna dair keyifli sohbetler.

Patlıcanlarımın ruganlarını iyice aldım bu sefer. Tuzlu ve elma sirkeli suya yatırıp bıraktım. Onlar acılarını koyveredursunlar, ben nasıl uydursam da bir köfte içi hazırlasam diye buzdolabı kapağıyla gövdesi arasına yerleştim. Çekip dışarı çıkardıklarım şunlar oldu; dereotu + maydanoz, taze soğan, yarım baş sarmısak, tarhana kavanozum, Urfa biberim. İki yumurta bu arada, katı haşlanmış durumda. Maksat tadı olsun ama cıvıklığına ihtiyacım yok.

Herşeyi incecikten doğradım. Ekmek gibi, un gibi bir toparlayıcı yerine tarhana kullandım. Patlıcanları da artık iyice yıka/sık/bızzzztla ve yoğur bütün malzemeyi. Sonraaaa buzdolabında dinlenmeye bırak ki tarhanası şişsin.

Şimdi kaşık havası... İki tahta kaşığı birbirlerinin içinden döndüre dolaştıra şekillendirdiğim tarhanalı patlıcanımı az sızmada kızartıyoruuuum.

Nasıl mı güzel oluyor? Öyle güzel oluyor, öyle güzel oluyor ki, Annoya'nın zevkten kaç köşelendiği sayılamıyor. Yoğurtla yiyor olmuyor, hemen biranın buz gibi şişesine sarılıyor olmuyor, akşama rakıya da kalsın istiyor... O oluyor işte canım, o oluyor. Şimdi akşam olsun diye bekleniyor. Tarhanalı patlıcan köftemin rakıyla keyfinde çıldırmalı birileri.

Nedir yahu bu ruhumdaki huzursuz huzur?

Evet, biraz tuhafım.

Nasıl olmam ki, olmalıyım.

Tasarrufumda değil!

http://kedilimutfaklar.blogspot.com/search?q=patl%C4%B1canl%C4%B1+k%C3%B6fte adresimde başkaca tuhaf köfte tariflerim de var...