Polenta ile kış mutfağımdan

Polenta mısır unu ama irmik misali kalın öğütülmüşü. Polenta, o irmikten yapılan bulamaç yemeğin de adı aynı zamanda. İtalya'nın kuzeyi dağ soğuğuna kestiğinde mutfakların vazgeçilmezi, çok çok tüketileni. Kuzey'in pastası bir nevi, makarna anlamında tabii. Gün ola devran döne, eskilerde fakir mutfaklarına atfedilen, şimdi gourmet sofralarına yerleşen polenta.

Dağılıp gidiyorum bazı. "Kaç yöresinde İtalya'nın, kaç değişik mutfağın polentasını tatmışımdır acaba?" diye ben bana sorunca, sadece polenta mı düşünürüm zannediyorsunuz siz?

Hayli uğraştım kendimi Pievepelago'nun dağlarından kurtarana..., üstümden başımdan karları pofpoflayıp girdiğim barda iki grappa atıp kayaktan dönen sevgilimle buluşana..., kaldığımız evde Modena'nın geleneksel zamponesi yanısıra ocaktan henüz indirilen sıcacık polentayı mideme indirene kadar. Oooh be, iyi geldi.

Polenta bramata ocak üstünde uzun uzun çevirmeyi gerektiren en kaba mısır unu. Hani biz mıhlama yapar kuymak ederiz falan ya on onbeş dakikada mısır unundan, bu öyle değil. İrmik helvası misali döndür ha döndür, vira kuvvet hep aynı yöne. Bir de ağırlaşır ki mübarek..., kırk dakika en azından çevireceksin.

Ahenk meselesi, ah bir de o ahenk meselesi... Mısır ununa mısır katmayı bu meseleden dolayı istedim. Yazdan dondurucuda bekleyen mısırlarımdan ikisini, halâ kullanmaktan vazgeçemediğim teflonlarımdan birinde, azıcık da sızmalayarak tavayı bir iki çevirdim. Aynen profesyonel mısır tanesi ayıranlar gibi bıçakla aldım tanelerini.

Pakette öyle yazdığı için, tam bir litre suyu bolca deniz tuzu ile kaynattım. Polenta bizim usullerde yapılan mısırlı bulamaçların aksine kaynar suya mısır ununu yağmur gibi yağdırarak yapılmaya başlanıyor. Topaklaşmasın diye herhalde ve de sonra hızını alamayıp karıştırmayı sürdürüyorsun. Taa ki, bir litre kaynar suya yağmış 250 gram irmiğimsi tanecikler neredeyse yok olana kadar. Yanısıra da, mısırları kızarttığım tavaya istediğim kadar tereyağı koyup içinde mısır taneciklerini çeviriyorum.

Bulamaç olduğunda, tereyağlı taneciklerin çoğunu içine döküp karıştırdım. Birazını da üst süsü diye ayırdım.

Tabağa henüz şekillenmeden aldığım polenta, parmesan dilimleri ve kendi yaptığım rezene püskülleri turşusu ile yendi.

Öyle böyle değildi.

Şekillenmeden deyince, polenta, çevirmeyi bıraktığımızdan sonra üç beş dakikaya varmadan donup kalıplanmış irmik tatlısı gibi olur. Bu da oldu tabii.

Bu arada dün bitti, yarın oldu. Kalan polenta da Pazar'a brunch oldu. Dilimleyip aldım tavaya. Isıtmak maksadıyla.

Tam o sırada işte, aklıma yine Pievepelago geliyor. Zampone'nin yerini sucuk alıveriyor velhasıl.

Yatak olarak maydanoz ve incecik taze soğan kıyıyorum tabağa.

Örtü olarak yine bolca parmesan çekiyorum.

Yok vallahi olmuyor böyle.

Yemeye doyulmuyor.

Brunch bitti.

Kahve içiyoruz.