Bayramlık
Biraz alaturka olsun. Üzerinden nice yıllar geçmiş elimin emeğini gözümün nurunu sereyim size, oyamı ince ince. Çeşme'de bir evin avlusunda akşamüstü olmuş, ben Sig.ra Sponza oturmuş oya oyalıyorum. Orası bir köy evi, ellerimle diktiğim pötikareli perdelerini, halâ sakladığım parçalanmış antika kilimlerini, tıkırdayan çıtırdayan tahtalarını sevdiğim bir keyif yeri.Şeker Bayramı madem ki, şeker kolasıyla şekillendirdiğim bir de tığ kaseciğimi koysam önünüze. İçinde komşu lokumuyla çıkarsam bu el emeğimi de ikramınıza.
Sakız Adası'nın sakızlı lokumu Çeşme'ye el sallasa birden kendi sahilinden. Çeşme'den de dostça bir selam sarksa oralara.
Dünyada bayram olsa.
posted by Oya Kayacan at
Cumartesi, Eylül 27, 2008
|
25 comments
Çok lezzetli haşlanmış bu çipura, azıcık su, biraz keyfe göre lezzetlendiriciler filanla içinde. Küçük parçalar halinde taze zencefiller, mutfağımızda her yere kokusunu sokan defne yaprağı, biberiye tabii... Ben de alıştım artık valla şu kedi halimle. Tevekkeli gelen giden, "Bu kedi değil her bi şeyden anlıyo," diyo benim için.
Soğanlı ekmek kızarttı sonra. Artık heyecan had safhada. Acıkmış bir karın, sulanmış bir ağız... Mutfak penceremiz önündeki saksılarda kendiliğinde yetişen semizotlarından topladı can havliyle. Yemek yapmaya yetmezler ama böylesine tabaklardaki yeşil keyiflerine, ekşimsi lezzetlerine doyulmazmış doğrusu. Hiç de süsünü püsünü ihmal etmez haspam. Kendinin değil, tabağındaki yemeklerinin. 
Alarm değil verilen, kısa sinyaller henüz... Soğuyorum, soğuyacağım, diyor. Kereviz kokusu sarıyor burnumu, gece üşüyen bir ayağımı sıcakta duran diğerinin yanına çekmelerim başlıyor, sokak kedilerimin yağmur çamur korunmalı iki katlı evlerinin inşaatı tamamlanıyor. Daha bir sürü iş var torbada ve yanı sıra bir de canım çorba çekiyor.
Karnabaharın burnu uzamış, haberiniz var mı? Bu yıl gördüğüm bütün karnabaharların en ortasındaki toparlak çiçeğinin olması gereken yerde sivri bir burun var artık. Şaşırdım tabii kime kızacağımı, anasına mı babasına mı?
Pişen karnabaharı dışarı alıp da tencerede kalanların nasıl da doyurucu ve enfes bir çorba olabileceğini görünce gözüm döndü doğrusu. Hemen karnabahar suyuna ıslattığım iki kaşık tarhanayı, bir porcini mantarı küpünü ve bir avuç darı şehriyeyi kattım tencereye. Yarım limon, çekme karabiber, Urfa’nın kırmızı pulu ilave edildi. Tarhanayı iyice eritene kadar tahta kaşığımla çevirip kaynamaya bıraktım.
Et suyumu kullanarak yaptığım risottoya, vazgeçilmezi olan pharmesanı da bolca katıp dinlenmeye bırakıyorum. Şimdi yapacağım, parçacıklara ayırdığım lime turşum* ve didiklediğim nuar parçalarını kremayla karıştırıp kalıp olarak kullanacağım kaselerin dibine yerleştirmek. Risottosunu da doldurup tersyüz etmek kaseyi yemek tabağına. Kremalı karışımın risottoya karışmasını beklemek bir süre. O beklenti sırasında da tabağı süslemek bir güzel, keyfe keder. Dereotu kıymak, lime turşusu dilimlemek, biber çekmek. Madem ekşiye gitti elim, bir de ev yapımı ekşi mi ekşi vişne konservemden tanecikler almak tabakların kenarına. Çekip alıyorum kaseyi.
Zeytinlere kullanılan zaten çok fena bir sızmadır. Şurup gibi içesini getirir insanın. Bir de jalapeno acısı bulaşınca işin içine... Tüh be, tüüüh beeee Cancan'ı unuttuk işte. Yalama, yanacaksın oğlum duuuur, krem peyniri sade sade sürelim ağızcığına. 
"Hah işte tamaaaam, yalan dur şimdi."
Doğum mevsimiyle fevkalade katlanan ofis civarı, ev bahçe ve sokak ekibimizi doyurmakta yaşanan zorlu günler gittikçe daha da zorlaşmaktadır. Boylarına göre mama stoklarını yeniden düzenlemek adına kahvaltıdan hemen sonra kapak Çengel'e atılır. Veteriner mamacı Alper Abi'den muteber mamalar yüklenip eve dönülür. 
Sarmısak, deniz tuzu, karanfil ve renkli top biberler iri dövüldü. İyice incetilmiş etin içine sarıldı. (Et inceltmeyi, işini bilen her kasap yapabilir. ) Yine su içi yöntemiyle pişti. Ocak yerine fırında denedim bu sefer. Piştikten sonra sudan alıp strechi çıkarınca da azıcık kızarmaya bıraktım zaten sıcak olan fırında.
Kolay işler bunlar. Bunlar, bu evde aç kalınmayacağının resimleri. Dolaylı olarak, aç kalınması muhtemel tembellerin evlerinde, aslında kalınmaması gerektiğinin de resimleri. Bir yerine iki, iki yerine dört alınan dondurucu dayanıklı bazı gıdalar; mesela yufka, açlığa karşı alınacak önemli önlemlerden.
Bir minicik yuvarlak tepsi içine dondurucudan çıkıp az beklemiş bir yufka didiklenecek. Sızma yağ ve bir yumurta ile karıştırılıp yayılarak üzerine iki kabak rendelenecek. Az daha sızma ve taze çekilmiş karabiber ilavesiyle verin fırına. Kızarsın. Ters çevirip yufkası üstte alın tabağa. Biraz yeşille süsleyin, peynirle zenginleştirin. 
